شعری با گویش لکی در وصف رومشکان.

شعری با گویش لکی در وصف رومشکان.

از زنده یاد # مختار جافریان – تابستان93

هامه ولاتی نوم گرونه سی           کل گیونم بسته ار کل گیونه سی

 مآله کو پرچین لامردونه سی         ویزنیار سنگر دیده بونه سی

مردمیل رشید و با شهامتن            نیشون شهامت شهیدونه سی

پی جوره بکین تاریخ ای خاکه       دریک داریوش ار مالگونه سی

زاغه وچیابل تماشا بکین              مهره فروهر ار دامونه سی

پی جوره بکین تاریخ ای خاکه        دریک داریوش ار مالگونه سی

دهقان ولاتم هم نیشون دیری          تاوسون طالبی نوم نیشونه سی

 میتون بزونن اژ کی نوم گرتی      سورنا نوشت روم اشگونه سی

تنیا داخی که ار سخون دیریم         جوونل بی کار دل گرونه سی

...................................

ترجمه فارسی

در یه سر زمینی هستم که نامی گران دارد/ همه جانم به جان ان سر زمین بسته است

کوهِ مَله  دیوارحیاط و مهمان خانه  ی آن است/ و کوه ویزنهار سنگر و دیدبان آن است

مردمان آن رشید و با شهامتند/ نشان شهامت آنها شهیدان آن ها است.

جستجو کنید تاریخ آن را در خاکش/ که سکه (واحد پول) زمان داریوش در این سرزمین یافت می شود.

قلعه زاغه و تپه چغابل را تماشا کنید/ که مهره زمان فروهر(پادشاه آریایی) در دامن خود دارد.

کشاورز سر زمینم هم نشان دارد/ طالبی تابستان نشان آن است

اگر می خواهید بدانید نامش را از کجا گرفته/ وبلاک سورنا نوشته که روم در این جا شکست خورده است.

تنها داغی که بر استخوانمون داریم/ جوانان بیکار و دل نگران آن است .

 برگرفته شده از وبلاک شاعر فرهیخته رومشگانی

زنده یاد مختار جافریان- تابستان 1396