سروده ای از فرهنگی فرهیخته، زنده یاد مختار جافریان در وصف رومشکان

ادبیات بومی – شهرستان رومشکان ( استان لرستان)

شاعر: فرهنگی فرهیخته، زنده یاد مختار جافریان –

ارسال کننده: قاسم غلام پور، کارشناس ارشد آموزش زبان فارسی.

دبیر زبان و ادبیات فارسی متوسطه دوم شهرستان رومشکان

هامه ولاتی نوم گرونه سی           کل گیونم بسته  ار کل گیونه سی

مآله کو پرچین لامردونه سی         ویزنیار سنگرِ دیده بونه سی

مردمیل رشید و با شهامتن            نیشون شهامت شهیدونه سی

پی جوره بکین تاریخ  ای خاکه       دریک داریوش ار مالگونه سی

زاغه و چیابل  تماشا بکین            مهره فروهر ار دامونه سی

پی جوره بکین تاریخ ای خاکه        دریک داریوش ار مالگونه سی

دهقان ولاتم هم نیشون دیری          تاوسون طالبی نوم نیشونه سی

میتون بزونن اژ کی نوم گرتی       سورِنا نوشت روم اشکونه سی

تنیا داخی که  ار سخون دیریم        جوونل بی کار دل گرونه سی.

بازگردانی به فارسی:

جزءِ سرزمینی هستم که نامی گران دارد / همه جانم به جان آن سرزمین بسته است

کوهِ مَله  دیوارِحیاط و مهمانخانه ی آن است / و کوه ویزنهار سنگر و دیدبان آن است

مردمان آن رشید و با شهامت اند / نشان شهامت آن ها شهیدان آن است

جستجو کنید تاریخ آن را در خاکش / که پول زمان داریوش دراین سرزمین یافت می شود

قلعه زاغه و تپه چغابل را تماشا کنید / که مهره زمان فروهر(پادشاه آریایی) در دامن خود دارد

کشاورز سرزمین من هم نشان دارد / طالبی تابستان نشان آن است

اگر می خواهید بدانید نامش را از کجا گرفته / سورنا نوشته  که روم در این جا شکست خورده است

تنها داغی که بر استخوان مان داریم / جوانان بیکار و دل نگران آن است

برگرفته شده از وبلاک شاعر فرهیخته رومشکانی، زنده یاد مختار جافریان –

سروده درتابستان 1393