شعری با گویش لری در وصف لرسو

 شعری با گویش لری در وصف لرسو

شاه مُلكيا زمين لُرسونَه

كوه و بَرگِش مَري گُلستونَه

چَشمَياش پُر دِ آو شيرينَه

آسمونش وَ پاكي جونَه

همه جاش باصفا  و رنگينَه

مَردِمونِش گُلَن خدا دونَه

كوه گَرين چي كيچه عطارو

پُر دِ عطرِ چوير و ريحونَه

وَختي دَسِ نسيم پُر(پَر) شونِم

زلف بيدياش ميزِنه شونَه

گمَرَه سي دِ دَس باد بهار

 جومَه سوز قشنگي ميسونَه

گلياش وا مووِن دِ سي صد رنگ

بلبلش عاشق و غزل خونَه

گَهَرَش نصفِ شو چي عكاسي

عكس ماه و ستارَنِه مونَ

پاچه كويا دِ خينِ گُل سُرخَن

آسِمونش ستارَه  بارونَ

سَر سِرآويا قشنگ و جوراجور

تا بِحايي فِت و فراوونه

سي نمونه يكيشو گِردآوَ

يكي شَهوا يكي گلِستونَ

زَز و زَارِم ، اَمير و چَنگايي

كيوآوَ وُ گلهو وُ كِيَهمونَ

 لرِسو چي بهشت دنيایَه

قِلَم ناتوونِ بي زونَه    

مردمِ لر دِ اوج دس تنگي

سُفرَشو پُر دِ نو سي ميهمونهَ

شاهدي سي تمدنِ لُريا

اَر رُوءي بئيني  غار كوگونَه

طم ِ مردي مينِ پيايا لُر

زَنِ شو هم چي شيرِ ميدونَه

لُر سوارَه ، تفنگچيَه ، فِرزَه

هه وِ يه گُلَّه دُشمِنه مونَه

بِرنويا لُر اگر بيان وِ صدا(دنگ)

كوهِ وا كويي نَم ميلَرزونَه

جز لُرِسو تَمومِ خاكِ زمين

وِ چَش لُر چي كُنجِ لُرِسونه

دِ لُرِسو گوتم ولي هركس

تانيا بِينَش وا چَش، چُؤنَه؟

سي عزيز، افتخارييَ كه لُر

پا ايي حرفش هميشه ميمونَه

 برگرفته از وبلاگ دانش آموزخانم جمشیدی فرد

 در تاریخ96/05/30 با مختصری ویرایش